Երբ բարձրաստիճան չինովնիկը իր կեցվածքով չի տարբերվում փողոցային խուլիգանից, նշանակում է պետական իշխանությունը կորցրել է իրականության ընկալումն, իսկ պաշտոնյաներն՝ իրենց տեղում չեն և նրանց  խոսքն ու վարքը դառնում են անպատասխանատու, սադրիչ, իսկ հասարակության աչքում՝ պետական համակարգը կորցնում է իր լրջությունն ու վստահությունը, վերածվելով հանցագործ բանդայի, որից պետք է հնարավորինս արագ ազատվել։