Ականջակալների բարձր երաժշտությունը բացասաբար է անդրադառնում ուղեղի վրա՝ նվազեցնելով ճանաչողական կարողությունները և վատթարացնում հիշողությունը, NEWS.ru-ին ասել է բժիշկ Ալեքսանդր Ումնովը։
Նա բացատրել է, որ աղմուկի բարձր մակարդակի դեպքում ուղեղն ավելի շատ նեյրոններ է օգտագործում տեղեկատվության մշակման համար:
Եթե երաժշտությունը չափազանց բարձր է, մեր ուղեղն ավելի շատ նեյրոններ է օգտագործում այս տեղեկատվությունը մշակելու համար, քանի որ լրացուցիչ ռեսուրսներ է ծախսում ավելորդ աղմուկը կտրելու համար: Միաժամանակ ճանաչողական գործընթացներում ներգրավված բոլոր նեյրոնների թիվը չի ավելանում։ Ավելի քիչ ուղեղի ռեսուրսներ են ծախսվում անգիր սովորելու վրա, հիշողությունը և կենտրոնացումը վատանում են, ուշադրությունը դառնում է ցրված, և ցանկացած այլ ստեղծագործական կամ ինտելեկտուալ խնդիրների լուծումը դառնում է ավելի դժվար: «Երաժշտություն կարելի է լսել ականջակալներով, գլխավորն այն է, որ դրա ծավալը չի գերազանցում ուղեղի համար օպտիմալ սահմանները»,- ասել է Ումնովը։
Ինչպես պարզաբանել է մասնագետը, բարձր երաժշտությունը հրահրում է սթրեսի հորմոնների արտադրությունը և ավելացնում դյուրագրգռությունը, որն առաջացնում է հոգնածություն և նվազեցնում կատարողականությունը։ Բացի այդ, ըստ բժշկի, անհասկանալի բառերով ու միապաղաղ ռիթմերով երգերը կարող են հանգեցնել մտածողության կարողությունների վատթարացման։
Կրկնվող ռիթմի և անհասկանալի բառերի պատճառով ուղեղը խրվում է այս երաժշտության վրա, ակտիվորեն աշխատող նյարդային բջիջների թիվը նվազում է, ինչը բթացնում է ընկալիչները։
«Դասական երաժշտությունը, ինչպիսիք են Մոցարտի կամ Մորիկոնեի ստեղծագործությունները, կարող են դրական ազդեցություն ունենալ ճանաչողական ունակությունների վրա, արթնացնել և ակտիվացնել ուղեղի այն հատվածները, որոնք պատասխանատու են զգացմունքների, հիշողության և ստեղծագործության համար, նպաստելով նոր նյարդային կապերի ձևավորմանը, անհրաժեշտության դեպքում՝ հանգստացնելով գերգրգռված հոգեկանը: Այն կարող է նույնիսկ օրորոցայինի դեր կատարել»,- պարզաբանել է Ումնովը։
